Final Fantasy

Emyla

Kultowa seria japońskich gier, wydawana już od ładnych paru latek. Znana jest z tego, że dość duży nacisk położony został na fabułę, czasami zabawną, czasami poruszającą, ale zawsze z dużą dawką emocji. Każda część to całkowicie odrębny świat i historia (wyjątkiem są dwójki jak X-2 i XIII-2). Jestem niestety dość świeża jeśli chodzi o samo granie, ale jestem tymi grami bardzo zafascynowana.
Przeszłam fabularnie Final Fantasy VII, która nie bez powodu stała się kultowa. Na prawdę ciekawa, wciągająca i poruszająca historia, wyraziste postacie. Ja tam jestem wybredna jeśli chodzi o lubienie postaci z filmów, gier, książek itp. a tu na prawdę uwielbiam prawie wszystkich Very Happy

Mimo tego, że Yuffie to niewychowana gówniara, mimo że kwestie Cida wyglądają tak --> "weź !!@#$&^%%& !@#$$#$ to !@#$#%...", a Cloud jest nadmuchanym pajacem (w trakcie gry jego postawa i charakter ulegają znacznej zmianie), kocham ich! Żałuję, że nie starczyło mi samozaparcia aby powalczyć z najsilniejszymi, opcjonalnymi bossami. Gra pochodzi z 1997 roku i wydana została na Playstation (ja grałam na emulatorze Wink

). To, że po ekranie biegają nam kwadraciaki wcale nie przeszkadza w odbiorze gry Very Happy

Ta część doczekała się największej ilości dodatków w postaci filmów animowanych i innych gier. Gorąco polecam tą część.

Kolejną częścią, którą przeszłam jest Final Fantasy XII. Wzbudziła ona nieco kontrowersji ze względu na całkowitą zmianę systemu gry. Byłam tym faktem zniesmaczona do tego stopnia, że rzuciłam grę na pół roku, a potem zaczęłam od nowa. I po przegraniu 276 godzin, uważam, że ten system jest lepszy od poprzedniego, mniej męczący i w większym stopniu pozwala cieszyć się z gry. Poza fabułą gry jest bardzo dużo rzeczy do robienia: przeczesanie wielu interesujących map, zdobycie osiągnięć, tropienie huntów, skompletowanie bestiariusza, wymagający przeciwnicy. Nawet osoba taka jak ja, która nie lubi łazić i wbijać poziomów, zdołała dobić do tego 99 lvl i wycisnąć z gry niemal wszystkie soki. Nie podobają mi się tu tylko quickeningi, które jak dla mnie są całkowicie nieprzydatne. Technicznie ta część to dla mnie cud, miód i orzeszki. Gorszą stroną jest tu niestety fabuła i postacie. Już niestety nie tak porywająca, a pseudo główny bohater jest IDIOTĄ. Całość ratuje para podniebnych piratów, Balthier (uroczy, cyniczny, inteligentny, wygadany, ideał!) i Fran. Koniec lekko mnie zawiódł, zwłaszcza, że nie pomyśleli o dostosowaniu poziomu bossa do poziomu gracza (a tak było w FFVII), przez co walka dla mnie była śmieszna. Mimo wszystko tą część także polecam.

Znam też w mniejszym lub większym stopniu FF VIII, IX, X, X-2, XIII i XIII-2 i postawiłam sobie za zadanie przejście wszystkich.

Czy kogoś jeszcze zauroczyła ta wspaniała seria? a ktoś dobrnął do końca w ogóle? x)

Getsurin

Final Fantasy VII grałem i muszę powiedzieć że było ta naprawdę wiele godzin dobrej zabawy, co do pozostałych części się nie wypowiem gdyż w nie nie grał dla czego sam nie wiem. Chyba powodem było to że wówczas straciłem zainteresowanie grami komputerowymi a odkryłem nową miłość czyli Dungeons & Dragons i po prostu wolałem spotkać się ze znajomymi na sesji niż siedzieć przed monitorem. Mimo wszystko tytuł wspominam bardzo ciepło zarówno i autorom dziękuję zarówno za fabułę jak i za te smaczki językowe Very Happy

extrema

Ja bardzo lubię XII część Very Happy